Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

"Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"

Όταν ο Γιάκομπ άφησε το βλέμμα του να φύγει στο άπειρο και βούτηξε, σου έσφιξα ασυναίσθητα το χέρι. Κι έμεινα έτσι ως το τέλος, δίχως ο χρόνος να σταθεί ανάμεσά μας, όπως δε στάθηκε και πάνω στην οθόνη όσο οι εικόνες ορμούσαν στην ψυχή μου. Έμεινα κι έμεινες βλέποντας την Ελένη να απομακρύνεται μες στην ομίχλη του αύριο. Κι ύστερα, που το σήμερα πήρε φωνή και φώτα και μορφή, λες και το χέρι μου είχε κάτι απ' τη ζεστή της παλάμης σου υγρασία, που έφτανε ως τις άκρες των δαχτύλων σαν χάδι, απ' όσα περασμένα είχαμε ζήσει. Απ' όσα κύλησαν -όχι σαν σε ταινία μπροστά σε σκηνικά, κάμερες, πλατό, και συνεργεία, ούτε κάν μέσα απ' τα μάτια του Αγγελόπουλου του ίδιου- αλλά όσα ξυπνήσανε στο νου μου αλαφιασμένα, είτε στης μνήμης μου βρισκόταν τις κρυψώνες, είτε κάποιων μεγάλων αφηγήσεις, είτε κλεισμένα σε βιβλία, περιοδικά κι εφημερίδες. Αυτά που είχαν μείνει πίσω, απωθημένα, μα όχι τελειωμένα, κάτω απ' τη σκόνη, που ο κουρνιαχτός σηκώνει στο κάθε γύρισμα των εποχών και των αιώνων.
Δεν είμαι ο ειδικός για να σε κρίνω. Να σε κρίνω, που τη συγκίνηση έφερες στα μάτια για έναν έρωτα που -άραγε- υπήρξε; Πού άραγε υπήρξε; Σε ποια ερωτευμένα φυλλοκάρδια έμεινε φλόγα ζωντανή για να διαλύει της ομίχλης τη θαμπάδα και να θερμαίνει την ελπίδα ενός φιλιού πάνω στο χιόνι. Δεν θα σου πω για τα δωμάτια, τις σάλες, τα εργοστάσια, για τις πλατείες, τα γιαπιά και τους σταθμούς, γιατί μπαινόβγαινα δίχως να με αφήνεις, μόνος να νοιώθω την παγωνιά μες στην ψυχή. Δεν θα στο πω, γιατί ήσουν παρών -όχι ακριβώς όπως από πάντα- όμως ήσουν. Το ψιθυρίζανε οι σιωπές, οι απουσίες, οι λυγμοί. Το φανερώνανε τα βλέμματα που έρχονταν πιο κοντά, τα χείλη που τρεμόπαιζαν, τα χέρια -αχ, τα χέρια που έγραψαν «ό,τι μου λείπει σε άγγιγμα, το έχω σε όνειρο»...
Έξω, στου δρόμου τη βοή και της βραδιάς την υγρασία, με άλλους πολλούς -όμως με σένα αγκαλιά- βρέθηκα με ιστορίες να μιλάω για πόσα ζήσαμε, για πόσα άλλαξαν, για πόσα -λένε- θα ‘ρθουν. Κι όπως κοντοσταθήκαμε σ' εκείνο το απόμερο στενό -πριν τα κλειδιά ανασύρω απ' την τσέπη- μου ήρθε σαν σε όνειρο και είπα «σ' αγαπώ», για κάθε μέρα που ξυπνώ και σ' έχω πλάι μου. Ήταν κι εκείνη η μουσική -που μαγεμένες είχε ακόμα τις αισθήσεις- κάπου γλυκά να ηχεί μέσα στ' αυτιά μου, μες στα κλειστά μου μάτια, μες στο υγρό μου στόμα, ν' αντιλαλεί με κάθε χτύπο της καρδιάς αυτό το σ' αγαπώ μέσα στη νύχτα, επιμένοντας με λυρισμό και ειλικρίνεια, πως τίποτε δεν τέλειωσε...
Κάθε μέρα που τη σκόνη της θ' αφήνει πάνω σε πράγματα, αισθήματα, ανθρώπους, μικρά και μεγάλα, εγώ θα σ' αγαπώ.

2 σχόλια:

  1. ΣΧΟΛΙΑ: 18
    # VOUDAS στις 12/03/2009, 07:06 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    O Radio Nowhere με αφορμή την προηγούμενη ανάρτησή μου "Freida Pinto, slumdog millionaire", σχολίασε: "Vouda (βοηθεια μας), γιατι δεν εγραψες φιλε μου για τη Σκονη του Χρονου αφου σε ενθουσιασε τοσο?" Τον ευχαριστώ θερμά για την ενθάρρυνση και παίρνω το θάρρος να του αφιερώσω αυτό το ποστ!
    # Radio Nowhere στις 12/03/2009, 07:09 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    Υποκλινομαι
    με σεβασμο στη μεθεξη σου
    που τιμια την αφησες να περασει ατοφια
    απο μεσα σου σ' εμας
    Πολυ δυνατο,
    τρανταγμα,
    υποκλινομαι στο Βουδα με τα κλειστα ματια
    Θα το θυμαμαι αυτο.
    # greendim στις 12/03/2009, 07:12 μμ
    Συγκινητικός!...
    ο Αγγελόπουλος αλλά κι εσύ καλέ μου ΒΟΥΔΑ...
    # Radio Nowhere στις 12/03/2009, 07:14 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    εγραφα το δικο μου συγχρονς και δεν ηξερα,
    εχω αφεθει
    το διαβαζω ξανα και ξανα,
    οταν βρισκω μπροστα μου κατι που χτυπαει κατευθειαν φλεβα
    δεν τ'αφηνω
    ο κοσμος να χαλασει
    # VOUDAS στις 12/03/2009, 07:21 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    @Radio Nowhere: Χαίρομαι που σου αρέσει!... Εξομολογούμαι ότι -εκτός απ' το τρακ που είχα- έτρεξε αβίαστα κι ειλικρινά, όπως κάποιο καιρό πριν θυμάμαι κυλούσαν τα κείμενα, οι σκέψεις κι οι ιδέες απ' αυτόν εδώ το χώρο... Να είσαι καλά!
    # VOUDAS στις 12/03/2009, 07:23 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    @green φίλε μου!... Χαίρομαι, γιατί και το δικό σου "παρών" συνέπεσε μ' αυτή τη γεμάτη συναισθήματα στιγμή! Σε χαιρετώ!!!
    # Radio Nowhere στις 12/03/2009, 07:39 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    ... εχεις χτυπησει ουρανο σημερα φιλε μου
    (και μια φωνη μεσα μου λεει, σκασε, μη μιλας αλλο... θα πεταξω το πληκτρολογιο απο τον 23ο, θα βαλω μουσικη, κριμα που ολα τα μπαρ κλεισανε σ' αυτη τη γαμημενη πολη, αλλα απ' την αλλη γιατι να το ξοδεψω αυτο, αστο να ειναι ετσι ...
    # VOUDAS στις 12/03/2009, 07:53 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    @Radio Nowhere: Τα συναισθήματα που βγαίνουν αυθόρμητα απ' την ψυχή μας θαρρώ πως δεν ξοδεύονται, αλλά χαρίζονται, προσφέρονται, αφιερώνονται, "δίνονται"... Κι όσοι έχουν την τύχη να γίνονται αποδέκτες αυτών των συναισθημάτων και μπορούν να τα βιώσουν, έχουν τη χαρά να τα κλείνουν σαν πολύτιμα σε μια ξεχωριστή γωνιά της καρδιάς τους... 'Εχω αυτή τη χαρά, φίλε μου, απόψε!...
    # gdoup στις 12/03/2009, 08:13 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    vouda kalispera an exeis xrono pigaine na deis kai tin http://www.exodos.gr/index.php?ctg=cinema&sub=movie_details&id=2362 kai perimenw tin apopsi sou! filia(mrt)
    # VOUDAS στις 12/03/2009, 08:39 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    @Καλησπέρα gdoup (MRT)!!!... Δεν έχω ακούσει τα καλύτερα για το φιλμ, αν και διάβασα ότι πρόκειται για φιλότιμη και πολυέξοδη προσπάθεια... Θα το προσπαθήσω και τα λέμε!... Να είσαι καλά!!
    # gpoint στις 12/03/2009, 08:48 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    καλύτερα να μη σχολιάσω.Πάντως σε μιά ταινία του
    Αγγελλόπουλου είχα καταφέρει ένα ολόκληρο σινεμά να ξεκαρδίζεται στα γέλια και κανείς να μη διαμαρτυρηθεί που δεν έβλεπε την ταινία (νομίζω ήταν ο Μεγαλέξανδρος ή κάτι τέτοιο). Κέρδισα πολλά από τότε που έκοψα το σινεμά, είναι το ίδιο σαν το τσιγάρο !
    # seismografos στις 12/03/2009, 10:41 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    Ανήκω στη περήφανη ράτσα τών θεατών που γελάνε όταν βλέπουν ταινίες τού Αγγελόπουλου. Η φυσική κατάληξη τέτοιων ταινιών είναι ο κλαυσίγελως. Παρόλο οτι ξεκινούν απο διαφορετικές αφετηρίες(τάχα μου) ακριβώς στο κλαυσίγελω συναντιούνται ο Αγγελόπουλος και η Βουγιουκλάκη(όταν η δόλια νόμιζε πως έπαιζε δράμα όταν ερμήνευε τίς φρικιαστικές τραγικωμωδίες τού Φώσκολου). Η πολλή καλλιτεχνία είναι δυσκοίλια κι αν δε χωράει πουθενά μιά στιγμή χιούμορ αυτό θα καταδικάσει τίς ταινίες του σε μιά αιώνια αχλύ(αγαπημένο μοτίβο-μανιέρα τού Τεό)μούχλας. Ε λοιπόν αυτή όμως η μούχλα θα βοηθήσει να γεννηθεί το αντιβιωτικό τής τέχνης που είναι το χιούμορ. Θα μάς μάθει να αναπτύσσουμε αντισώματα στη μανιέρα τής βαρύπεπτης στομφώδους καλλιτεχνίας./ Αμ κι εκείνη η μελούρα τού βαρυφορτωμένου σεντιμενταλισμού τής μουσικής τής Καραΐνδρου? Ω θεέ μου τί πλήξη!
    # Meropi στις 12/03/2009, 11:36 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    Τελικά ποίηση σου βγήκε Vouda μου. Τόσο πολύ σου άρεσε η ταινία???
    Εγώ να πω την αλήθεια δύο φορές δοκίμασα να δω ταινία του Αγγελόπουλου και βαρέθηκα αφόρητα. Μέχρι την επόμενη σκηνή ξεχνούσα τι είδα στην προηγούμενη.
    Αυτή η ταινια τουλάχιστον κινείται γρήγορα????
    # anodien στις 13/03/2009, 12:03 πμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    Δεν έχω δει καμία ταινία του! Ομολογώ ένοχη!
    # Alice στις 13/03/2009, 07:42 πμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    Θα το δω και θα επιστρέψω...

    Γιατί κι εγώ δεν έχω τις καλύτερες των αναμνήσεων, από την προσπάθεια να παρακολουθήσω Αγγελόπουλο...

    Αν και απ΄όσα έχω διαβάσει και τα λίγα που έχω δει, η συγκεκριμένη ταινία, ξεφεύγει από τα κλασσικά που μας έρχονται στο νου όταν ακούμε το όνομά του και οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί.

    Πάντως από το συναίσθημα του κειμένου, είναι προφανές ότι εσένα σε άγγιξε κι αυτό είναι το μοναδικό που έχει σημασία...

    Καλημέρες !!!!
    # VOUDAS στις 13/03/2009, 06:02 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    Φίλοι μου σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας. Δεν θα ήθελα να πω τίποτε περισσότερο για το φιλμ και τις κρίσεις σας, που ασφαλώς τις εκτιμώ και τις σέβομαι ανεξάρτητα αν συμφωνώ ή διαφωνώ. Αυτό που θέλω να γράψω είναι ότι πραγματικά το κείμενο το χάρηκα και χάρηκα ιδιαίτερα που το αυθόρμητο συναίσθημά του άγγιξε και τους αποδέκτες που μ' ενδιέφερε!... Καλό Σαββατοκύριακο!!!
    # Vam33 στις 13/03/2009, 07:10 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    Θα ήθελα να το δω αν και λίγο με φοβίζει ο σκηνοθέτης...
    # Radio Nowhere στις 13/03/2009, 07:20 μμ
    "Η ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ"
    μη φοβασαι,
    ολα θα πανε καλα,
    εσυ απλως χαλαρωσε,
    και ξεχασε,
    ολα οσα νομιζεις οτι ξερεις,
    ασε το ρυθμο της ζωης τον πραγματικο,
    κι οχι τον αλλο τον εβαπορε ή το συμπυκνωμενο ζαχαρουχο,
    να σε περασει,
    κι οτι γινει,
    αλλα αν μπορεις
    εχε
    αρχικα
    εμπιστοσυνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναρτήθηκε στη LIFOLAND την Πεμ, 12 Μαρ 2009 06:56 μμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή